Ik zit tijdens de gymles op de bank en opeens doe ik mijn bril af. Zomaar, zonder aanleiding. Ik denk: waarom doe ik dit? Meteen daarna krijg ik een knoertharde bal tegen mijn hoofd aan. Mét bril op hadden zowel mijn bril als mijn hoofd een probleem gehad.
Nog een wonder? Tijdens de snerpende kou afgelopen februari lees ik een tweet van iemand die verontwaardigd is over het feit dat de trein niet op tijd rijdt en dat er ook al geen warm water is op het station, voor koffie en thee. Draai het om, zou ik zeggen: is het niet een wonder dat er überhaupt een trein bestaat? Dat mensen dat kunnen maken, zo’n ding dat rijdt? Of dat nou ‘op tijd’ gebeurt of niet. En verwonder je je niet over het feit dat je meestal wél zomaar thee en koffie kunt kopen?
Wie het wonder niet ziet van schijnbaar normale zaken, heeft veel te klagen. Zo iemand krijgt voortdurend niet waar hij of zij ‘recht op heeft’. Wat een vervelend leven heb je dan.
Margot C. Berends
