Guus Cruts heeft een gedichtje geschreven:
Het Wonder is
de wondertjes zien
elk wondertje
wondertje van alledag.
‘Sommige mensen willen steeds iets bijzonders meemaken, of ze streven naar veel spirituele ervaringen. Ook als je iets bijzonders hebt beleefd, probeer dan toch het wonder in het gewone te blijven zien. Grote bijzondere dingen geven een kick, ze werken verslavend. Mystici maakten soms één bijzonder voorval mee, daar moesten ze het de rest van hun leven mee zien te doen.
Zo’n wondertje van alledag is bijvoorbeeld als de sneeuwklokjes weer gaan bloeien. De eerste lentelucht. Laatst was die er weer voor het eerst. Ik dacht: als het straks echt lente is, laat ik dat dan de hele dag proberen te beseffen. Vanochtend ging ik naar mijn werk en ik heb toen één minuut stilgestaan om bewust naar de sneeuwklokjes te kijken.’
