Het kerkasiel in Bethel (Valkenboskwartier) voor het Armeense gezin Tamrazyan is woensdagmiddag 30 januari geëindigd. Het kabinet heeft maatregelen aangekondigd, waardoor vele honderden in Nederland ‘gewortelde kinderen’ die met uitzetting werden bedreigd, in het land mogen blijven.
Opgelucht en dolgelukkig waren de vele bezoekers van de afsluitende kerkdienst, woensdagmiddag in buurt- en kerkhuis Bethel. Regelmatig klonk gelach en applaus. Woorden van blijdschap en van hoop werden gesproken. Vanaf de orgelgalerij, hoog achter in het gebouw, keek dochter Haryarpi opgetogen en breed lachend toe.
Toen woensdagochtend uit contacten met politici en met het ministerie van justitie en veiligheid duidelijk werd dat het Armeense gezin onder de nieuwe regeling zou vallen, werd besloten het kerkasiel met een passend ritueel te beëindigen. Het werd een feestelijke afsluitende viering, met brood en wijn. Het gebouw puilde uit. Theo Hettema, voorzitter van de Haagse protestantse kerk, en René de Reuver, secretaris van de landelijke PKN, waren voorgangers. Iedereen werd genoemd en bedankt die de mega-kerkdienst die eind oktober was begonnen, mogelijk hadden gemaakt. Het waren de vele vrijwilligers, de duizend voorgangers uit het hele land, uiteraard de bezoekers, en ook de politici van het CDA die vorige week hun nek hadden uitgestoken door een nieuwe regeling van het kinderpardon te eisen.
Maatschappelijke dimensie
Ook het gezin Tamrazyan werd bedankt, voor hun volhardend geloof in de goede afloop. Het is in feite aan hen te danken dat kerken uit het hele land zich in het vraagstuk van het kinderpardon gingen verdiepen, voor het eerst of opnieuw. Het geloof kreeg dankzij hen als het ware een nieuwe, maatschappelijke dimensie. Dankzij hen kon de kerk weer eens een aanstekelijk en positief imago krijgen, dat velen lange tijd hadden gemist. Het kerkelijk protest, in Den Haag begonnen, werd een brede landelijke volksbeweging, met brieven en steunbetuigingen, gesprekken met Kamerleden en reisjes naar Bethel om aan de mega-kerkdienst, 24 uur per dag, deel te nemen en de unieke sfeer te ervaren. Het begrip ‘kerk’ kreeg voor velen nieuwe inhoud en betekenis. ‘Dank aan de familie, voor wat ze aan ons hebben gegeven’, aldus De Reuver.
Nog een effect: binnen de muren van Bethel verdwenen scheidslijnen als sneeuw voor de zon. Niet gehinderd door vaste kerkelijke opvattingen werd een nieuw soort kerkdienst ontwikkeld, met stijlen uit alle denominaties, landen en tijdperken. Liederen uit vele bundels werden door iedereen vrolijk meegezongen. Voorgangers van allerlei komaf en signatuur tekenden in voor een dienst van een paar uur, protestantse en rooms-katholieke, tot uit het buitenland.
Direct de auto gepakt
Ook de bezoekers kwamen de afgelopen maanden uit alle delen van het land, van Delfzijl tot Maastricht. Vaak kwamen ze in groepen, soms bij voorkeur midden in de nacht, ‘omdat er dan geen files staan’, zoals iemand opmerkte. Woensdagmiddag arriveerde op de valreep nog een groep van de protestantse kerk uit het katholieke Best (Noord-Brabant) in de Thomas Schwenckestraat. Ze hadden eigenlijk de komende nacht naar de residentie willen afreizen, maar toen ze ‘s ochtends het nieuws hoorden, hadden ze direct de auto gepakt. Hopelijk waren ze nog op tijd om deze unieke gebeurtenis te ervaren. Ze konden nog net op tijd het slotlied meezingen. ‘God, schenk ons de kracht dicht bij U te blijven, dan zal ons geen macht uit elkander drijven.’
Tekst en foto: Jan Goossensen
