Scheveningse kerkmensen waren onlangs te gast in een Transvaalse moskee. De imam en de bezoekers waren het eens: ‘Er zijn meer dingen die ons bínden, dan die ons scheiden.’
Kerkgangers van het Oecumenisch Beraad Scheveningen brachten dit voorjaar een bezoek aan de Haagse Noeroel Islam moskee in Transvaal. Emilie Griffioen was erbij en raakte onder de indruk van de openheid die ze tegenkwam. Ze vond het een mooie kennismaking. ‘De islam is wel eens negatief in beeld, maar de hartelijkheid waarmee we werden ontvangen, zie je nooit op het journaal’, zegt ze.
‘In zijn welkomstwoord stelde de imam dat hij niet de verschillen, maar juist de overeenkomsten tussen de verschillende godsdiensten wil benadrukken. We gaan allemaal terug naar dezelfde God, onze basis is gemeenschappelijk en we hebben veel dezelfde verhalen. Er zijn meer dingen die ons bínden, dan die ons scheiden. Heel positief.’
Voertaal
Imam Feroz Hansildaar vond het ook een prettige uitwisseling: ‘Ze stelden boeiende vragen, bijvoorbeeld hoe het ons lukt jongeren te interesseren om naar de moskee te komen. Wij hebben een speciaal programma voor ze en praten veel over maatschappelijke sociale vraagstukken, dat boeit de jongeren meer dan regels en de verhalen over wonderen.’
De Noeroel Islam moskee is een multiculturele moskee die niet alleen bezocht wordt door Surinamers. Mensen zien het als buurtmoskee, dus er komen ook Turken, Marokkanen, Syriërs, Pakistanen en Somaliërs. De voertaal is bewust Nederlands, wat overigens ook helpt om de jongeren te blijven boeien.
Er stond een rondleiding op het programma en er was een korte overweging ‘die ook door de pastoor of de dominee gehouden had kunnen worden’, volgens Griffioen. ‘De mannen en vrouwen zaten apart, maar wij sloten als gemengde groep aan bij de mannen.’ Het moskeebezoek was tijdens de ramadan en de groep was uitgenodigd voor de iftarmaaltijd, de maaltijd direct na zonsondergang waarmee het vasten wordt gebroken.
Emilie Griffioen: ‘Na werktijd kwamen er steeds meer mensen de moskee binnen om te bidden en te luisteren naar een overweging. Iedere dag zijn er vrijwilligers die voor ongeveer tweehonderd mensen een maaltijd bereiden. Daar moet je bij onze kerken mee aankomen, een maand achter elkaar voor zoveel mensen koken. Je zou er haast jaloers op worden.’
Respect
Is dit voor herhaling vatbaar of is een nauwere samenwerking denkbaar? Griffioen: ‘Iedereen heeft het als positief ervaren en is in voor nog eens iets, maar echt meer samenwerken, dat geloof ik niet. Samenwerking is ook een groot woord, maar wie weet een project. We zijn binnen het Oecumenisch Beraad natuurlijk ook bezig met de samenwerking tussen katholieken en protestanten, daar moet ook nog best veel groeien. Dingen samen doen, je open stellen en eerder met verwondering kijken dan met afkeuring, dat is goed. We gaan zeker praten over een follow-up en in welke vorm dat wordt, is nog even afwachten.’
Feroz Hansildaar: ‘Het is zeker voor herhaling vatbaar! We hebben hier al meermalen interreligieuze bijeenkomsten gehad en wij zijn ook in kerken geweest. Het geeft een ander beeld als je elkaar echt bezoekt. Samenwerken met dominees is heel gewoon voor mij, bijvoorbeeld in werkgroepen of op scholen. Daar is vraag naar en juist op scholen is het interessant om te vertellen over de overeenkomsten tussen de verschillende religies. Het is goed om elkaar te leren kennen en te weten wat er speelt over en weer. Dat kan vooroordelen wegnemen en respect bevorderen. We hebben ook met de Haagse kerkenorganisatie Stek samengewerkt door hier in de wijk, in de Paardenberg, een project voor huiswerkbegeleiding op te zetten.’
Tekst: Jolly van der Velden
