Vanuit twee kerken in Den Haag-west wandelt jaarlijks een groep naar een ander religieus gebedshuis, om daar met de gelovigen in gesprek te gaan. Dit jaar was een hindoetempel aan de beurt. ‘Vooral onze leefregels lijken op elkaar.’
Den Haag is een stad vol culturele rijkdom, maar ook is het een gesegregeerde stad: er zijn gescheiden wijken, groepen bewoners en religies. De parochie de Vier Evangelisten organiseert daarom samen met de protestantse Bergkerk jaarlijks wandelingen naar gebedshuizen van andere religies om nader kennis te maken.
Dit jaar bezochten zij de hindoetempel Dew Mandir aan de Gaslaan. Dr. Duncan Wielzen, pastoraal werker bij de Vier Evangelisten, vertelt over de achtergronden: ‘Ik kom uit Suriname en ben opgegroeid in een straat waarin alle religies vertegenwoordigd zijn, van jehova’s tot hindoes, van katholieken tot moslims. We bezochten elkaars feesten en leefden in harmonie samen. In een grote stad als Den Haag is dat anders. Omdat we in verschillende wijken leven kennen we elkaar niet, met als gevolg dat polarisering en uitsluiting goed kunnen gedijen. Dat willen we doorbreken: als je weet hebt van de achtergrond van anderen krijgen vooroordelen minder kans en ontstaat er meer begrip voor elkaar.
De wandeling naar de hindoetempel is in zekere zin een reis, een pelgrimage: we lopen het onbekende tegemoet in het vertrouwen dat we onderweg gedragen worden. Ik zie het als een uitnodiging van God om elkaar te ontmoeten als kinderen van één Vader. We hebben allemaal verschillende godsbeelden en namen voor één en dezelfde. Veel mensen hebben het idee dat het hindoeïsme een polytheïstische godsdienst is, maar dat is niet zo. In het hindoeïsme is er één schepper Gods, die verschillende verschijningsvormen kent. Voor de bezoekers die meewandelen is dat vaak een eye-opener.’
Geen naam
Nishad Matawlie, de jonge secretaris van het bestuur van de hindoetempel Dew Mandir, vertelt: ‘Hindoeïsme is meer een levensfilosofie dan een religie. In de kern gaat het erom dat wij het goede doen. Er is één God, die vormloos, abstract is en geen naam kent. De beelden in onze tempels staan elk symbool voor een aspect van het Goddelijke, bijvoorbeeld voor wijsheid, loyaliteit, het scheppende, maar ook het vernietigende. Iedere hindoe mag zijn geloof op eigen manier inhoud geven. Voor de één betekent het dat hij gelooft in een hogere macht, voor de ander dat hij de leefregels uit het hindoeïsme nastreeft. Daar zijn wij vrij in. We hebben niet de enige waarheid in handen. We streven als hindoes uiteindelijk naar het doorbreken van de cyclus van wedergeboorte, zodat onze onsterfelijke ziel verenigd wordt met de Allerhoogste ziel.
Voor het bezoek van de christenen staan we zeker open. Voor ons is samenleven met andere religies belangrijk. Hier vlakbij is een christelijke kerk en iets verderop staat een moskee en daar leven we in harmonie mee. We willen ook aansluiten bij de buurt, hebben meegedaan met een buurtfestival, geven yoga workshops. Initiatieven om zelf bij anderen op bezoek te gaan zijn er nog niet, maar dat willen we wel gaan doen. Onze focus is nu meer intern gericht, vooral op jongeren. Het animo om naar de diensten te komen neemt bij de jeugd af, dat zie je ook bij christelijke kerken. Ouders met jongere kinderen bereiken we wel gemakkelijker. Zij vinden het fijn dat er in de mandir veel voor kinderen wordt gedaan.’
Vrijzinnig
Nishad, 26 jaar, is als jonge man in tegenstelling tot veel leeftijdsgenoten wel betrokken: ‘Ik ben ermee opgegroeid, ging vroeger altijd met mijn oma en moeder mee naar de mandir. Naast mijn vrijwilligerswerk als secretaris van het bestuur ben ik ook wetenschapper en bezig met promoveren aan de Erasmus Universiteit. Ik neem niet alles zomaar aan. Maar ik vind het onaannemelijk dat alles hier op aarde toeval is. Ik geloof dat er een hogere macht is, alleen weten we niet hoe die eruit ziet. Het hindoeïsme biedt veel vrijheid om de dingen op je eigen manier in te vullen en te beleven, het is liberaal en vrijzinnig, dat spreekt me aan. Ik denk dat er naast verschillen ook veel overeenkomsten zijn tussen het christendom en het hindoeïsme, vooral in de leefregels zoals het nastreven van het goede, naastenliefde en niet oordelen over de ander. Het is mooi om daar met de bezoekers van de christelijke kerken over te praten.’
Tekst en foto’s: Greet Kappers
Nishad tipt de volgende website met info over het hindoeïsme: hindoedharma.nl
