Greet Kappers (hoofdredacteur) loopt soms op strandwandelaars af, en knoopt dan – ongedwongen – gesprekken met ze aan. Dat levert bijzondere inzichten op. Ook over zingeving en geloof. De gesprekken schreef ze uit in interviews voor parochieblad Stella Maris. Kerk in Den Haag publiceert een reeks.
Zittend op mijn vaste ‘hangplek’ op de boulevard zie ik een jonge man met skates achter een kinderwagen over de boulevard rijden. Het is een grappig gezicht en ik besluit hem aan te spreken. Hij heet Julien Fayard, woont in Duitsland en hij is ingenieur. Zijn vrouw Britta komt erbij, geeft me een hand en kijkt me oplettend aan. Britta is fysiotherapeut. In de kinderwagen ligt Lilly Marie te slapen, hun dochtertje van 9 maanden.
Ze zijn vier dagen op vakantie in Scheveningen. Dat is kort voor de bijna 5 uur durende reis vanuit Frankfurt. Maar ze hebben familie geholpen met het renoveren van hun huis en hadden toen nog vier dagen over voor een kleine vakantie. Hun familie woont ver weg van Frankfurt en daar hebben zij het wel moeilijk mee. Maar ze hebben in Frankfurt goede vrienden met wie ze over alles wat voor hen belangrijk is kunnen praten. Ze zijn katholiek, iets wat in Frankfurt niet bepaald populair is om te zeggen. Dat was anders in het zuidelijker gelegen dorp waar ze vandaan komen.
Een oer-vertrouwen
Ik vraag wat katholiek zijn voor hen betekent. Britta antwoordt dat het een oer-vertrouwen is, een geloof dat je diep van binnen ervaart. Het betekent voor haar ook dat alles wat er gebeurt een diepere betekenis heeft, al begrijp je dat soms pas veel later.
Een neef van Julien is overleden. Toen de priester tegen Julien zei dat deze verdrietige gebeurtenis al in een plan vastlag, veranderde er iets in Juliens gedachten: “Nee, we zijn geen marionetten aan een touwtje, we zijn vrij om onze eigen keuzes te maken. Dat zie je ook bij Paus Franciscus. Hij is bijna de beste Paus die we ons kunnen wensen. Hij lééft wat hij predikt, hij werkt voor de armen. Hij verandert met zijn leven het vaak negatieve beeld dat mensen van de kerk hebben.”
Waterdruppels
Ik vraag hen of zij een boodschap hebben voor de katholieke gemeenschap in Den Haag en Britta heeft daar direct antwoord op: “Dank God elke dag voor het strand en de zee. Als je verdrietig bent: ga naar de zee. De ruimte van de zee helpt je om afstand te nemen van problemen of zorgen. Leef in het moment en focus niet op het verleden of de toekomst.”
Julien voegt daar aan toe: “Hier aan zee zie je wat echt groot is. Het kan je helpen om je eigen problemen te relativeren als je beseft hoe groots de zee is.” Hij geeft een sprekende metafoor voor de gemeenschap van alle katholieken samen: “Je ziet hier hoe één waterdruppel samengevoegd met al die andere waterdruppels een enorme kracht vormt!”
Zo zie je maar weer: wijsheid is niet voorbehouden aan ouderen, zoals we vaak denken. Deze twee jonge mensen bewijzen dat. Dank jullie wel, Julien en Britta!
Tekst: Greet Kappers
