Het vijftienjarig bestaan van de Haagse diaconale organisatie Stek gaat gepaard met indrukwekkende cijfers: honderden vrijwilligers werken er en duizenden mensen zijn er geholpen. Directeur Ineke Bakker is trots.
‘Het is een genot om hier directeur te zijn!’ Aan het woord is Ineke Bakker, directeur van Stek, de diaconale organisatie van de Protestantse Kerk Den Haag. ‘Er werken hier 49 bevlogen en capabele medewerkers. We hebben meer dan negenhonderd vrijwilligers, die uit alle delen van de Haagse samenleving komen: sommigen uit kerken, anderen die niets met een kerk hebben maar zich wel verbinden met ons werk, weer anderen die als gast bij de inloop komen en later vrijwilliger worden als ze zich vertrouwd voelen.’
Vaillanttheater
Stek bestaat dit jaar vijftien jaar, reden genoeg om een gesprek te voeren over de ‘vruchten’ van het veelzijdige werk. Bakker vertelt: ‘Stek heeft vele honderden, misschien wel duizenden mensen concreet geholpen: mensen in grote financiële nood, vluchtelingen in problemen, eenzame ouderen, jongeren zonder perspectief. We werken vanuit vragen en wensen van personen. Zo is ook ons beleidsplan 2019-2023 tot stand gekomen met vanaf het begin een grote inbreng van onze bezoekers, gasten en cliënten, van onze vrijwilligers en medewerkers: waar hebben zij behoefte aan en wat vinden zij dat Stek in stad en kerk zou moeten doen? Een van de dingen waar we goed in zijn is het verbinden van mensen en organisaties. Dat bleek ook toen we een bijeenkomst in het Vaillanttheater organiseerden waar mensen uit kerken, van andere maatschappelijke organisaties en fondsen, maar ook ambtenaren en vrijwilligers allemaal bereid bleken tijd vrij te maken om met Stek mee te denken over het beleidsplan. Deze aanpak heeft zeker draagvlak gecreëerd voor het plan.’
Stevige wortels
Gevraagd naar een metafoor voor Stek zegt Bakker: ‘Stek is als een wonderboom: er groeien veel verschillende vruchten in. De boom is stevig geworteld in de christelijke traditie en de kerk. Hij is ouder dan de vijftien jaar die wij nu bestaan, want de Diaconie bestaat al vijfhonderd jaar, het christendom tweeduizend jaar en medemenselijkheid is nog ouder en ook in andere religies te vinden. Stek kan condities scheppen waarin het goede in mensen naar boven komt. Veel mensen zijn bereid iets voor een ander te doen. Maar dan moet je wel rekening houden met hun praktische mogelijkheden en vrijwilligerswerk goed organiseren. Over vijftien jaar zijn er vast wel nieuwe vruchten bij gekomen en moet er zeker ook weer gesnoeid worden. Maar de boom heeft een sterke basis.
Stek is goed in het organiseren van activiteiten die Hagenaars ervaren als open, uitnodigende manieren van kerk-zijn en waar men graag aan meedoet, kerkelijk betrokken of niet. Een voorbeeld daarvan is het kerkasiel in buurt- en kerkhuis Bethel. Het kerkasiel was een enorme inspanning, maar ik ben trots en dankbaar dat we het hebben kunnen doen. Het heeft mensen van allerlei achtergrond met elkaar verbonden in hun inzet voor een veilige toekomst voor het gezin Tamrazyan en voor vele andere gezinnen die een beroep doen op het kinderpardon.
Bij ons mogen mensen fouten maken, dat doe ik ook wel eens en dat is niet erg, als we er maar van kunnen leren. We moeten kunnen pionieren, en dat kan alleen in een veilige sfeer. Ik ben erg trots op Stek, tegelijkertijd moeten we ons steeds blijven afvragen hoe we onszelf kunnen verbeteren. Mijn motto is practice what you preach. Wij gaan uit van vertrouwen in mensen. Dat is een boodschap die kerken mogen uitdragen in een samenleving waarin nog wel eens sprake is van wantrouwen ten opzichte van mensen met een andere achtergrond, cultuur of religie.’
De lijst van samenwerkingspartners is indrukwekkend: ‘We zijn in vergelijking met andere welzijnsorganisaties in Den Haag relatief klein. Als we iets willen bereiken moeten we wel samenwerken met anderen. We zijn niet op concurrentie uit. Integendeel: als we voor andere organisaties iets kunnen betekenen dan doen we dat graag. Een mooi voorbeeld is de samenwerking met Vluchtelingenwerk in het Wereldhuis, waar mensen zonder verblijfspapieren gesteund worden.’
Meer over Stek staat in het nieuwe beleidsplan, Een stad en kerk van vrede en recht (2019 – 2023).
Tekst: Greet Kappers / Fotograaf: Rogier Chang
