De Haags-Canadese Cathy Delhanty wil alle daklozen in Nederland van warme breisels voorzien. In Den Haag wordt al volop gebreid en gehaakt. Vaak samen met anderen. Fijn voor de daklozen en het is nog gezellig ook.
Het is een nogal ambitieus plan: alle 39.300 daklozen in Nederland een versgebreide sjaal, muts of deken geven. Omdat ze bijna nooit iets nieuws krijgen en omdat het lekker warm is. De uit Canada afkomstige Cathy Delhanty heeft dit plan opgevat. De uitwerking ervan doet ze uiteraard niet alleen. Meer dan vijfhonderd vrijwilligers in Den Haag en omstreken breien en haken inmiddels mee.
Een nuttige hobby voor oudere vrouwen? Nee hoor, ze zijn weliswaar in de minderheid, maar ook mannen en jongeren doen mee. Deelnemers breien thuis of in groepsverband. Er zijn 71 breiclubs betrokken en dat aantal groeit nog, ook vanuit de Haagse kerken. Wool for Warmth werkt in Den Haag samen met het Leger des Heils, de Kesslerstichting en het Straatpastoraat. Deze organisaties hebben de contacten met de daklozen en zorgen dat alle kledingstukken op de goede plek terechtkomen.
Er zijn hier de afgelopen anderhalf jaar al heel wat uitgedeeld. De Haagse daklozen hebben dus een streepje voor op die in de rest van het land. Maar er zijn al contacten gelegd met organisaties buiten Den Haag om ook daar te kunnen starten.
Bollen
Op een zondagmiddag zoek ik een groepje op in de Centrale Bibliotheek aan het Spui. Ze zijn niet te missen: een stuk of vijf vrouwen en één man zijn aan het breien of haken rondom een tafel met een heleboel bollen wol. Samen breien staat hier gelijk aan een multiculturele ontmoeting. De een komt uit Chili, een ander uit Den Haag, Italië of Kosovo.
Het aantal daklozen is in Nederland de afgelopen tien jaar meer dan verdubbeld. Cathy kwam op het idee om iets voor deze groep te ondernemen toen ze van de echtgenoot van een overleden vriendin negen zakken wol kreeg. Ze wilde er iets zinnigs mee doen en plaatste een oproep op Facebook: ‘Wie wil breien voor daklozen?’
In Canada is het gebruikelijker om iets dergelijks op te zetten en ze dacht: dat kan hier ook. Wat er vervolgens gebeurde door een zwaan-kleef-aan-effect had ze niet verwacht, ook niet dat ze er inmiddels meer dan fulltime mee bezig zou zijn. Steeds meer mensen wilden meedoen en van alle kanten werd er wol gedoneerd. Het Ministerie van Sociale Zaken bood een ruimte aan om deze voorraad onder te brengen.
Rustgevend
Het samen breien heeft ook een sociale functie. Het is gezellig om samen bezig te zijn en het maakt niet uit waar je vandaan komt, wat je dagelijkse bezigheden zijn of hoe oud je bent. Degenen die meedoen houden meestal al van breien of haken en vinden het vaak rustgevend. Iemand noemt het ‘mindful’, een ander zegt dat haar familieleden inmiddels echt allemaal wel een sjaal van haar hebben en dat dit een leuke gelegenheid is om iets te doen waar een ander wat aan heeft.
Het mooie is dat er binnen dit project steeds nieuwe vormen van samenzijn ontstaan. Breien en taal worden bijvoorbeeld gecombineerd in een Taalcafé: Nederlands oefenen en ondertussen tikken de naalden in je handen maar door.
In het verlengde liggend, maar toch iets anders, is een plan van Delhanty om op 13 juni 2020 het wereldrecord breien te verbeteren door ergens in Den Haag vijfduizend vrouwen én mannen tegelijkertijd aan het breien te krijgen. Ze wil daarmee aandacht vragen voor de situatie van de daklozen, ‘een groep die vaak vergeten wordt’.
Het werkt best aanstekelijk. Had ik ook niet nog ergens een tasje liggen met een paar bollen wol? Meedoen kan bijvoorbeeld iedere zondagmiddag van 12 tot 14 uur in het café van de Centrale bibliotheek aan het Spui, maar er zijn meer mogelijkheden. Zin om op de een of andere manier hiermee aan de slag te gaan of heb je wol over om te doneren? Kijk op facebook bij wool for warmth of neem contact op via woolforwarmth@gmail.com.
Tekst: Jolly van der Velden
Op de foto: Een van de breisters noemt breien voor daklozen ‘mindful’. Centrale Bibliotheek, Den Haag.
