Ontkerkelijking? Zeker, maar er is meer aan de hand. Studie- en bijbelavonden trekken bezoekers die op zondag niet komen. Twee voorbeelden uit de praktijk.
Een vernieuwende formule is de KLEURbuurtkerk met een inspiratiecafé in het Regentesse-Valkenboskwartier. Om de veertien dagen zijn er kringen van maximaal twaalf mensen. ‘We ontdekken er langzaam wie de Grote Gulle Gever is. We lezen boeken, praten, delen zienswijzen en denkwijzen, zingen met elkaar;’, aldus pastor Marcel van Dam.
Op zo’n kring geeft een deelnemer een uitleg over een gekozen thema. Een van hen is Emily. Zij zat op een christelijke basisschool. ‘Ik leefde op als er uit de Bijbel werd gelezen.’
Ze raakte met buurtpastor Marcel aan de praat bij een speeltuin waar ze was met haar zoontje. Zo hoorde ze van de cursus en zo ‘rolde’ ze erin bij KLEUR. ‘Het voelde een beetje als thuis komen. Wat een warme en vriendelijke mensen’, vertelt ze.
‘Handleiding voor mijn leven’
Op de cursus werd ze eraan herinnerd ‘hoe God te werk gaat in ons leven. ‘Psalm 23 (De Heer is mijn Herder) maakt veel in mij los. Het geeft mij troost in donkere tijden. Ik weet dat ik een hoop kan leren uit de Bijbel, het is een soort handleiding voor mijn leven.’
Pastor Van Dam herkent zich daarin. ‘We geloven dat er veel troostende woorden in zitten, ook in het Nieuwe Testament, die ons richting de Levende brengen.’
De kerk begon daarom onlangs een experiment in de Open Hemelviering op zondag. Een bijbeltekst werd op vijf manieren ‘kleurrijk’ gelezen: associatief (welke woorden/beelden roept het op?), emotioneel (wat doet het met me?), vragend ( wat voor beelden komen erin voor?) en praktisch (waartoe nodigt de tekst me uit?)
Constante aanwas
De Kloosterkerk biedt al ruim twintig jaar een ‘ABC-cursus’ aan over de betekenis van de Bijbel. ‘Het is geen catechisatie, we lezen de verhalen op een niet-historische manier. We vragen ons dus niet af of iets uit de Bijbel zo ook gebeurd kan zijn. Het gaat om de betekenis van de teksten’, vertelt dominee Rienk Lanooy die de avonden leidt met collega Jessa van der Vaart.
’Het is een hechte groep van zo’n twintig mensen, een constante aanwas. Daar zit alles door elkaar, van twintiger tot tachtiger. Ik beschouw dit als de corebusiness van de kerk. Het eerste dat ik elk jaar doe is de data voor de cursus invullen. Deelnemers zijn leden van de kerk, maar er komen ook mensen van buiten. Er is behoefte aan een andere manier om naar God te kijken. Voor sommige zijn de lessen een opfrisser, voor anderen is het nieuw.’
Kirsten Goote (42) is deelnemer aan de bijeenkomsten. Zij kende de Kloosterkerk alleen door haar moeder die in het koor zong, maar katholiek was. Na haar moeders overlijden kwam ze in contact met Lanooy. ,,Dat was zo’n fijn gesprek. De uitvaart in de kerk was prachtig. Ook het namen noemen van overledenen in de Gedachtenisdienst in november. Het voelde hartelijk, omarmend, dat zocht ik in geloof.’
Ze zegt: ‘De cursus doet me denken aan de boekenclub op school. Ik leer hoe de Bijbel in elkaar zit. Het geeft me ook rust, even weg uit uit alle hectiek.’ Lanooy denkt dat de vraag naar de cursus zal toenemen. ’De generatie die niet weet wat er in de kerk gebeurt groeit. Dan is een dienst bijwonen een drempel.’ Hij ziet ook dat de groepen hecht zijn en nog jaren later bij elkaar komen.
Tekst: Hans Hemmes
De afbeelding bovenaan is werk van Sara Lindenhols. Zij maakt onder andere prachtige tekeningen bij bijbelverhalen. Voor een impressie en meer inspiratie, zie: saralindenhols.wordpress.com.
