In de Koningkerk in Voorburg klinkt met regelmaat het Coventry-gebed voor Vrede en Verzoening. Vooral tijdens Advent en begin mei.
Het gebed is na de Tweede Wereldoorlog ontstaan in de Engelse stad Coventry, waar in november 1940 de kathedraal door Duitse bommen verwoest werd. Tussen de puinhopen werden twee verkoolde balken gevonden, die in de vorm van een kruis lagen. De deken van de kerk zag dat als een oproep tot vrede.
Iedere vrijdag
De inwoners van Coventry weigerden zich te laten meeslepen in het wraak- en geweldsdenken dat na de oorlog in Europa aanwezig was. Ze zochten juist contact met verwoeste Duitse steden zoals Kiel, Dresden en Berlijn. Zo ontstond het initiatief tot een voortdurend gebed voor vrede en verzoening.
Inmiddels doen 160 kerken over de hele wereld mee aan deze beweging. In deze kerken wordt iedere vrijdag rond het middaguur het Coventry-gebed gebeden. Ook in Nederland, onder andere in Rotterdam (Laurenskerk), Nijmegen en ook in Den Haag.
Intense stilte
Opvallend in het gebed is dat het om onszelf gaat. Er is veel kwaad en haat in de wereld, maar de mogelijkheid tot het doen van kwaad zit ook in onszelf. Het gebed begint dan ook met de belijdenis dat iedereen gezondigd heeft. Daarna klinkt als een terugkerend refrein ‘Heer, vergeef’, nadat allerlei concrete vormen van kwaad benoemd zijn. Daarbij valt ook het woord ‘ons’. Het gebed eindigt met een vermaning van Paulus uit Efeziërs 4:32.
In onze kerkdienst krijgt het Coventry-gebed een plek aan het begin van de viering als Kyrië-gebed. Ik introduceer het gebed altijd door iets te vertellen over het ontstaan ervan. Soms laat ik daarbij op de beamer een foto zien van de verwoeste kathedraal in Coventry. Het zijn grote en heftige woorden. Toch kies ik ervoor om ze geregeld te bidden, omdat het kwaad ook in ons zit en we deel uitmaken van een groter geheel. Gelet op de intense stilte na het ‘amen’, maakt dit gebed grote indruk op de kerkgangers.
Jan van der Wolf, Kerk in Den Haag-redacteur en predikant in de protestantse Koningkerk in Voorburg
Laten we bidden,
want iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God.
Heer, vergeef het.
De haat die scheiding brengt tussen volk en volk, tussen ras en ras, tussen klasse en klasse.
Het begerig verlangen dat mensen en volken drijft naar bezit van wat hen niet toebehoort.
De hebzucht die de arbeid van mensen uitbuit en de aarde verwoest.
Onze afgunst op het welzijn en geluk van anderen.
Onze onverschilligheid ten opzichte van lijden, van daklozen en vluchtelingen.
De begeerte die lichamen van mannen, vrouwen en kinderen voor onwaardige doeleinden misbruikt.
De trots die ons ertoe brengt op onszelf te vertrouwen en niet op U, o God.
Heer, vergeef het.
Maar wees jegens elkaar vriendelijk en barmhartig,
elkaar vergevend zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft.
AMEN.
