Gedreven vrouwen krijgen Duinoord in actie

0
380

Sinds vijf jaar zamelt de protestantse kerkgemeenschap van de Noorderkerk in Duinoord kleding in voor vluchtelingen op het Griekse Lesbos. Jannie Kuik (foto: links) en Cela Struik weten de hele buurt daarbij in te schakelen.

Al snel bij binnenkomst in de Noorderkerk (Schuytstraat) laat diaken Cela Struik op haar telefoon foto’s zien van de kledinginzameling voor de vluchtelingen op Lesbos. Zij is de drijvende kracht achter de actie. Het begon in 2014 toen zij in contact kwam met de interculturele Stichting Salaam, die geleid wordt door Rahma Hulsman. Deze Rotterdamse stichting zette zich destijds in voor de zestig vluchtelingen die werden opgevangen in de – inmiddels aan de eredienst onttrokken – rooms-katholieke Sacramentskerk aan de Sportlaan. Struik spreekt vol bewondering over Hulsman. ‘Het klikte al snel tussen ons’, vertelt ze.

Trainingspakken

Samen met Stichting Salaam begon de diaconie van de Noorderkerk de kledinginzamelingsactie. ‘We maakten 1000 flyers die in de hele wijk werden uitgezet’, aldus Struik. ‘De wijk reageerde enthousiast. Drie dagen lang konden mensen kleding naar de kerk brengen. Vorig jaar was het echt geweldig. We kregen maar liefst 260 zakken kleding binnen en er werd ook nog eens 1065 euro overgemaakt. We krijgen met deze actie zo’n leuk contact met de buurt. Zo hoorde ik het verhaal van jonge mensen die speciaal voor de inzameling een paar niet al te dure trainingspakken hadden gekocht. Anderen hadden weer babytruitjes gebreid. Heel mooi allemaal.’

Drijfveren

Ouderling en kerkenraadsvoorzitter Jannie Kuik vindt dat de kerk een belangrijke rol heeft in dit soort acties. ‘Door de ander ontmoet je God. Of je nu gelooft of niet, heel veel mensen in de buurt willen iets doen voor de ander. Met deze actie vervullen wij ook een samenbindende rol in de buurt.’

Kuik is overtuigd van het belang van de actie: ‘Het gaat hier gewoon over mensen zoals wij. Mensen die ons aankijken en die geen kant op kunnen. Wat de overheid zou moeten doen, is zorgen voor minimale fatsoenlijke opvang. In Griekenland is het helemaal uit de klauwen gelopen en Europa heeft dat land in de steek gelaten. Die mensen zitten in de fuik en komen daar niet uit. Dat vind ik een enorme schande.’

Ook Struik heeft een duidelijke drijfveer: ‘Bij mijn ouders zaten in de oorlog Joden ondergedoken en daar ben ik trots op. Ik heb nog steeds contact met een kleinzoon van deze familie. Als je er één redt, red je een natie, zei Jesaja. Dat motiveert mij.’

Tekst en foto: Jan Spijk