Hoe mobiliseren Haagse kerken en christelijke studentenverenigingen en organisaties jongeren om iets goeds te doen voor de stad? Met hun volle agenda’s en studie valt het niet altijd mee om ook wat voor een ander te doen. Toch gebeurt het.
Andrea van Eck studeert bestuurskunde en is actief als bestuurslid bij de Navigators Studentenvereniging Den Haag. Deze vereniging heeft als motto: ‘Christus kennen en hem bekend maken’. Gezelligheid en ontspanning gaan hier hand in hand met geloven en de verdieping daarvan. Het motto van de vereniging krijgt ook vorm doordat de leden zich inzetten om iets goeds voor anderen te doen.
Plantjes uitdelen
Andrea: ‘Het motto is tweeledig. “Christus kennen” gebeurt vooral intern in de vorm van bijbelstudiekringen. Het “bekend maken” doen we bijvoorbeeld door contact te hebben met andere studentenverenigingen en door vrijwilligerswerk. Zo werken we bijvoorbeeld samen met de Haagse Helpers, waarbij iedereen wordt ingedeeld in een project. Ben je handig? Dan ga je bij iemand lampen ophangen, of schoonmaken. Simpele dingen, maar het is echt gaaf om iets te kunnen doen en zo te laten zien dat je om mensen geeft.’
Daarnaast wordt er elke twee maanden gekookt door een van de disputen voor de bezoekers van de Havenkerk en onlangs was er een samenwerking met Stichting Present. Andrea: ‘We zijn plantjes gaan uitdelen die vanuit een donatie gekocht waren bij een plaatselijke ondernemer. Mensen waren heel verrast dat ze die zomaar kregen.’
Casa Amalia
Iets anders, maar ook in de studentensfeer, is Casa Amalia: A home away from home. Dit is bedoeld voor internationale studenten, al zijn Nederlandse studenten ook welkom en sluiten er regelmatig mensen aan met een vluchtelingenstatus. Casa Amalia heeft een plek gekregen in de Amaliastraat bij de dialoogorganisatie Initiatives of Change. Het is een project om de eenzaamheid te bestrijden bij studenten die ver van huis zonder familie, in een vreemde cultuur en een ander klimaat moeite hebben om hier te wennen. Betty Sari is staflid bij het project en Debbie Omolo is er vrijwilliger. Debbie is vorig jaar afgestudeerd aan het Haagse International Institute of Social Studies (ISS). Zij helpt de avonden te organiseren en verzorgt de promotie van het project. Debbie: ‘Bij ISS ontstond het idee een supportgroep te beginnen voor studenten die zich weleens eenzaam voelden. In diezelfde tijd hoorde ik dat Casa Amalia al bestond en eigenlijk wel een oppeppertje kon gebruiken. Het aantal bezoekers was wat teruggelopen.’
Lang verhaal kort: de supportgroep vond een thuis in Casa Amalia en dat bleek een goede match. Debbie gaf er bekendheid aan onder de andere studenten die geïnteresseerd waren. Er ontstond ook een samenwerking met studentenvereniging IFES (International Fellowship of Evangelical Students), waaraan Betty verbonden is. Samenwerkend kreeg het project een herstart. Om de week komen ze bij elkaar, zo’n tien tot dertig studenten per avond. Er wordt samen multicultureel gekookt, gegeten, gepraat, film gekeken, Hollandse spelletjes gedaan en er zijn thema-avonden over bijvoorbeeld interculturaliteit of vasten. Er wordt niet vaak expliciet over het geloof gesproken, wel over waarden en normen. Dat is belangrijk, want het niet kunnen praten over je (twijfel aan) waarden die je hebt meegekregen, kan mensen ook eenzaam maken. Een waardevol project dat goed liep, totdat Covid-19 kwam en de casa tijdelijk gesloten moest worden.
Als het in de toekomst weer als vanouds kan draaien, heeft Casa Amalia studenten veel te bieden. De contacten die daar gelegd worden, werken door in de rest van de maand. ‘Je komt erdoor uit je eigen bubbel’, zegt Debbie. Ze spreekt uit ervaring. Casa Amalia heeft haar goed gedaan toen zij nog student was. ‘Het is er zo huiselijk’, zegt ze. ‘Je voelt je er welkom. Het heeft me veel troost gegeven dat ik hier altijd kon binnenlopen en een vriendelijk gezicht zag.’ Haar inzet als vrijwilliger heeft haar ook veel gebracht: contacten, zinnig werk, anderen kunnen helpen. ‘Als je geeft, ontvang je meer. Zo gaat dat.’
Tekst: Jolly van der Velden
