Bij incidenten in de Schilderswijk ligt de wijk meteen onder een vergrootglas, terwijl er ook zoveel mooie dingen gebeuren: ‘De wereld is niet zo zwart-wit.’
De sfeer is ontspannen in buurthuis Samson, de baklava staat op tafel en de thee is ingeschonken. De mannen aan tafel kennen elkaar goed en werken al jarenlang samen om de sfeer en omgang tussen Schilderswijkers te helpen verbeteren. Het zijn Yassine Abarkane – jongerenwerker bij het Stagehuis, Peter de Zwaan – manager Jeugd bij Stichting Jeugdwerk in buurthuis Samson, Mohammed El Arrag – hoofdinspecteur van politie met ‘cultuur en verbinding’ in zijn portefeuille en Itai Cohn – initiatiefnemer van de Schilderswijk Bewonerstours en maatschappelijk betrokken wijkbewoner. We praten vandaag over het positieve effect van verbinding en samenwerking op de bewoners van een wijk die cultureel zo divers is.
Relaxte sfeer
De Schilderswijk heeft een negatieve reputatie en dat vinden de aanwezigen niet altijd terecht. Dat bewoners zich meer op elkaar betrokken voelen, noemt El Arrag de echte kracht van deze wijk. ‘We investeren in elkaars initiatieven. Niet alleen hier aan tafel, er is ook contact met de Schilderswijk Moeders, de buurtvaders en met de meer dan driehonderd buurtpreventiemedewerkers.’ Hij noemt het succes van de Schilderswijk Moeders, die in 2019 circa vijfhonderd keer in actie zijn gekomen, bijvoorbeeld door geïsoleerde vrouwen te benaderen die de Nederlandse taal niet spraken. Zij boden hulp om contact op te nemen met de gemeente, woningbouwvereniging of politie. Deze moeders bereiken op een laagdrempelige manier andere vrouwen en bouwen vertrouwen op.
Abarkane noemt de wijk fantastisch, met in het algemeen een relaxte, gastvrije sfeer. ‘Iedereen is hier welkom, omdat de wijk zo divers is. Het maakt niet uit of je geel, oranje, rood of bruin bent, je bent een onderdeel van de wijk. Maar op het moment dat het gespannen wordt, dan is het heftig. Dat is typerend.’
De Zwaan vult aan: ‘We zijn een wijk met zoveel culturen en religies. De hele wereld staat in brand en als je dan ziet hoe gemoedelijk we hier meestal met elkaar leven. Hoe mooi is het dat hier tijdens de ramadan iedereen met schalen eten bij de buren aanbelt.’
‘Het zijn in deze wijk vooral doeners’, zegt Cohn. ‘Je kunt je onderscheiden door je in te zetten. Dat zie je bijvoorbeeld in de buurtcentra aan de hoeveelheid betrokken vrijwilligers. Mensen vinden elkaar in het doen en dat is taal- en cultuuroverschrijdend.’ Hij noemt de wijk een voorbeeldwijk van hoe het ook kan.
Abarkane: ‘Het is zo vervelend dat elke keer als er een incident is, iedereen er weer wat van vindt. Terwijl we ook gewoon tijd nodig hebben om stappen te zetten om er sterker uit te komen. We hebben een goed netwerk opgebouwd en het voordeel daarvan is dat de lijnen kort zijn. We maken gemakkelijk contact met elkaar, leren van elkaar, maar het is nooit af, de wereld is niet zo zwart-wit. Ook jongens die goed gedrag laten zien, kunnen toch opeens weer bij een vechtpartij betrokken zijn.’
Culturele wasstraat
De politie heeft samen met wijkwelzijnsorganisaties, religieuze instellingen, scholen, ondernemers en de gemeente verschillende programma’s en projecten ontwikkeld om de verbinding met en tussen de wijkbewoners te verstevigen. Er is een project Wijk, waarbij politiemensen en jongeren elkaar gedurende een jaar eenmaal per maand ontmoeten om in gesprek te gaan over verschillende onderwerpen die henzelf en de wijk betreffen. Ook heeft een groep verontruste bewoners een initiatief opgezet. El Arrag vertelt daarover: ‘We hebben een aantal gesprekken gevoerd over de vraag: wat doe je als politie verkeerd dat er zulke heftige reacties komen en wat doet de burger verkeerd dat het zo loopt? We hielden elkaar een spiegel voor en vroegen ons af wat we kunnen doen om de volgende keer een crisis te vermijden. Dat heeft geresulteerd in het programma de Culturele wasstraat. Politiecollega’s krijgen informatie over de verschillende culturele achtergronden, maar reflecteren ook op hun eigen handelen. Als je denkt dat je hier alleen op boeven gaat jagen, dan ga je het niet redden. Zodra er in het Midden-Oosten iets gebeurt, als het daar bij wijze van spreken regent, dan voel je hier de druppels. Daar moet je gevoelig voor zijn.’
Een ander project is Drempel weg; dat houdt in dat de deur van de politie open is voor iedereen. Dat je op het politiebureau niet alleen je scooter weer kunt ophalen, maar ook uitleg kunt krijgen over hoe de politie werkt en hoe de processen lopen. Je kunt er ook in gesprek gaan met de wijkagent, een rechercheur of een teamchef.
Niet schamen voor 2526
Mensen van verschillende organisaties vinden elkaar steeds opnieuw in de gemeenschappelijke belangen voor de wijk. ‘De samenwerking zit ook in de haarvaten’, zegt De Zwaan. ‘Bijvoorbeeld in het aanbod van activiteiten tijdens de vakanties of door met een groep jongeren de straat op te ruimen. Het is belangrijk om de bewoners te laten zien dat de jeugd ook zijn steentje bijdraagt. Ik zou willen dat de wijk niet alleen gezien wordt als een toneel waar altijd alles maar uitgevochten wordt. Er gebeuren hier dagelijks tienduizend mooie dingen. Ik gun het de jeugd dat ze trots kunnen zijn op hun wijk en dat ze zich niet hoeven te schamen dat ze uit postcodegebied 2526 komen.’
Tekst en foto: Jolly van der Velden
Reacties zijn gesloten.