Een groep jongeren uit de Schilderswijk merkte dat de bestaande coronavoorlichting van de overheid niet genoeg aansloot bij hun leeftijdsgenoten. Ze maakten een filmpje. Hun filmpje doet dat wel – en kan behoorlijk confronterend zijn.
Het initiatief voor het filmpje kwam van wijkbewoner Amir Icar. Hij constateerde dat jongeren zich niet altijd aan de coronamaatregelen houden, maar ook dat de bestaande voorlichting van de overheid niet gericht is op hun leefwereld. Hij zocht naar een medium om de boodschap op een pakkende manier over te brengen. Hij dacht dat een korte film goed zou kunnen werken en ging met zijn plan naar het Stagehuis (van kerkenorganisatie Stek), waar hij groen licht en medewerking kreeg. Er werden wijkbewoners gezocht als acteur, er kwam geld van de gemeente voor een cameraman en binnen een week ging er een film van drie minuten online. Het initiatief van Amir en de realisatie ervan past volledig binnen de werkwijze van het Stagehuis. Het uitgangspunt is dat ideeën voor projecten door de wijkbewoners zelf worden aangedragen. Hierdoor sluiten de activiteiten aan bij de behoeften en wensen van de doelgroep zelf. Het Stagehuis is een zelfstandig burgerinitiatief, dat gelieerd is aan kerkenorganisatie Stek. De acteurs in het filmpje zijn Redouan Lamkadam, Achraf Abba (Stagehuis), Amir Icar en Achmed Belarbi. Kerk in Den Haag sprak met drie van hen.
Waarom was dit filmpje nodig?
Amir: ‘Ik zag veel jongeren bij elkaar komen, zonder zich aan de maatregelen te houden. Ik vond het vooral frustrerend om te zien dat ze geen rekening hielden met hun eigen ouders en grootouders. Mijn moeder is over de zestig, ik probeer zelf zo veilig mogelijk met haar om te gaan. Er zijn zoveel jongeren die niet inzien wat het virus kan veroorzaken. Dit filmpje is bedoeld als een wake-upcall.’
Redouan: ‘Een film spreekt aan, vooral doordat we allemaal bekenden uit de buurt zijn. Anderen vinden dat leuk. We worden nu op straat herkend en zijn een soort rolmodel geworden.’
Achraf: ‘We vonden het een goed idee en waren zelf ook verbaasd hoe snel het allemaal ging, maar zo werken we graag vanuit het Stagehuis: gelijk erop inspelen, niet te lang wachten. Er zijn altijd kansen en die moet je benutten.’
Het filmpje is goed bekeken, het is inmiddels opgenomen in het Gemeentearchief én in de database van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Jullie hebben zelfs de burgemeester op bezoek gekregen, die vol lof was. Wat voor reacties hebben jullie verder gekregen?
Achraf: ‘Vanaf de eerste dag dat het viraal ging, liep het storm met reacties, over het algemeen hele toffe. Sommige mensen reageerden verdrietig, omdat ze familieleden hebben verloren en het filmpje confronterend vonden. Maar ze vonden het wel supergoed dat we dit hebben gedaan omdat zo’n boodschap er nog niet was. Natuurlijk heb je ook een aantal reacties dat corona niet bestaat of dat er bij het testen een chip wordt ingebracht waarmee je te volgen bent.’
Redouan: ‘Het gaat ons erom dat er een virus is waaraan mensen sterven. Of je het nu wel of niet gelooft, er gaan mensen aan dood, dus houd rekening met elkaar.’
Hoe hebben jullie het risico van besmetting aangekaart?
Achraf: ‘Door een opa in beeld te brengen die besmet raakt door zijn kleinzoon die de maatregelen niet in acht neemt. Dat spreekt aan. Deze ‘opa’ is in de wijk maatschappelijk actief; hij is een buurtvader voor ons en betrokken bij de jonge gasten hier. Hij wilde direct meedoen.’
Hebben jullie het idee dat het filmpje het bedoelde effect heeft gehad?
Achraf: ‘Er is zeker meer bewustwording gekomen. Jongeren hebben vaak het idee dat ze zelf immuun zijn, maar door de film is er nu meer bewustzijn dat ze wel anderen kunnen besmetten. Ik vind het heel tof om terug te horen dat we een bijdrage hebben kunnen leveren aan gedragsverandering.’
Amir: ‘We willen nu vaker met dit soort filmpjes maatschappelijke kwesties aankaarten. Nu was het corona, maar het kan ook gaan over schulden of verleidingen.’
Wat heeft het jullie persoonlijk gebracht?
Redouan: ‘Ik heb veel complimenten gekregen, ook van jongens uit de buurt die nu meer beseffen dat zij anderen kunnen besmetten. Ik vind het heel mooi dat ik daaraan heb bijgedragen.’
Amir: ‘Voor mij was het de voldoening. Ik wil graag iets betekenen voor jongeren en ben blij dat deze mogelijkheid er was.’
Achraf: ‘De waardering die we hebben gekregen is heel mooi, maar waar het mij vooral om gaat is die bewustwording. Als je dan terugkrijgt: “Oké, ik ben door jullie filmpje toch anders gaan kijken,” hoe mooi is dat?’
Jolly van der Velden
