Op de meest psychedelische langspeelplaat van Boudewijn de Groot zingt hij over ‘Tegenland’. De zanger laat oude kathedralen, met dode kardinalen in steen en brons en goud, achter zich. Hij trekt zijn ‘bonte jas met bellen aan, mijn schelpenhoed, mijn staf ter hand, zo wandel ik door Tegenland’. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. In het refrein klinkt steeds: ‘Zal ik blijven of verder gaan?’ Dat was ook de vraag voor de leden van de protestantse geloofsgemeenschap Kerk in Laak. De laatste zondag van 2020 was ik in de Oase, waar Kerk in Laak de overgang naar ‘Tegenland’ in 2021 maakte. Los van de Marcuskerk, trekken ze een bonte jas met bellen aan. Ze willen gehoord blijven worden in Laak en Spoorwijk. Blijven en verstenen willen ze niet. Ze gaan verder: tegendraads, zoekend naar toekomst. Dit gebed, Wakker het vuur aan, bad ik op de grens van oud naar nieuw:
‘Tussen het feest van Jezus’ geboorte en de gedenkdag van de moord op onschuldige kinderen, komen wij met onze dank en onze aanvechtingen.
Wij gedenken uw gemeente in deze wijk: haar voorgangers, ambtsdragers en talloze vrijwilligers, in deze Oase verenigd tot één huisgezin.
Samengeraapt en gekomen uit de Oranjekerk en Laakkapel, Laakkerk en Andreaskerk. Steeds weer opbreken en opnieuw beginnen en niet opgeven.
Bondgenoten van iedereen die het visioen van een stad van vrede koestert: in de rooms-katholieke gemeenschap van Rijswijk, in Leven in Laak, het Alleencafé, in wijkcentrum Oase, Kariboe Bibi, in het Vadercentrum en de voedselbank, in de moskeeën en andere geloofsgemeenschappen.
We danken voor allen die zich in het onderwijs gaven en geven, zoals in De Horizon, De Ontmoeting en de Gerth van Wijkschool. Ook de bondgenoten van Mozaïek, De Wissel, de bibliotheek en het maatschappelijk werk. We mochten elkaar steeds opnieuw tot hand en voet zijn, oog en oor in de buurt. We zien vanmorgen om in verwondering maar ook met weemoed. We bidden voor wie een nieuwe weg inslaan: voor Jan Baronner en vrijwilligers die het werk van de voedselbank voortzetten in het Vadercentrum.
Voor de plaatsen van samenkomst in Moerwijk en Laak bidden wij, dat dwars door alle corona-obstakels en het ongemak van het uiteengaan heen, uw genade en inspiratie ons niet zullen ontbreken. Voor alle voorgangers en ambtsdragers, vrijwilligers en voorbidders in deze hofstad, dat zij het visioen van vrede en recht niet zullen verliezen.
Wij dragen ook elkaar aan u op in deze ongewisse tijden, dat ons het vertrouwen geschonken mag worden uw goedheid te blijven delen. Ook waar ons minder nabijheid gegund is dan wij gewend zijn. Wij danken u voor alle tekenen van nabijheid in mantelzorg en belangeloze hulp.
Laat ons het nieuwe jaar ingaan met dankbaarheid voor ieder signaal van hoop, voor lieve mensen, voor de vrijheid die we samen delen. Dankbaarheid voor de kleuren en smaken
van alledag, voor de klanken die ons raken en het licht dat doorbreekt als het duister lijkt.
Behoed uw kerk, een kleine oase in een grote woestijn, een haard waar het vuur blijft aangewakkerd, ook al ervaren wij dat soms als niet meer dan een waakvlam.
Rob van Essen
