Corona kent veel beperkingen, maar biedt kerken ook kansen. Online leggen mensen makkelijker contact, want er zijn geen drempels. Monica Jaspers (29) ontdekte op internet ‘het visitekaartje’ van de Kloosterkerk en werd een vaste bezoeker.
Hoe ging dat ook alweer voor de lockdown? Mensen die geen vaste kerk hadden, zochten op het rooster welke predikant of speciale viering hen aansprak. Ze stapten op de fiets of in de auto en woonden een dienst bij. Van vrijwilligers in de kerk kregen ze desgewenst informatie over diensten en andere activiteiten en ze konden even de sfeer opsnuiven.
Maar zo’n kerkentest is in deze coronatijd niet mogelijk. In plaats daarvan is er internet, met eindeloze mogelijkheden. Dat is ook de ervaring van Monica Jaspers. Ze woont in Leiden, en is met haar partner op zoek naar woonruimte in Den Haag. Maar een kerk waar ze zich thuis voelt, vindt ze minstens zo belangrijk. Op internet bezocht ze meerdere sites van Haagse kerken en bleef uiteindelijk hangen bij de Kloosterkerk.
Ruis
Monica Jaspers erkent dat het ‘normaal een drempel is’ om voor het eerst naar een onbekende kerk te gaan, maar online vallen die belemmeringen weg. Na het bekijken van de Kloosterkerksite ging ze ook de diensten volgen. Niet live, maar later op de zondag. Ze is erg tevreden over de kwaliteit van deze vieringen, die ze via YouTube volgt: ‘Het is prettiger dan de kerkomroep, want daar zit wat ruis in.’ De diensten spreken haar aan: ‘Stiltes zijn erg prettig, dan kom je tot inkeer. De muziekstukken vind ik mooi, en ook de ruimte voor gebed.’
Ze is afgestudeerd in de criminologie en psychologie, maar omgeschoold tot kunstenaar. Ook wat dat betreft past de Kloosterkerk bij haar, want cultuur heeft daar een belangrijke plaats.
Het monumentale gebouw maakte indruk op haar toen ze het in het echt zag. ‘Dat was voor een vastengroep. Het geeft meer sfeer om daar te zijn. In de kerk heb je een gemeenschappelijk gevoel.’ Maar voorlopig blijft het bij de virtuele band via internet.
Hans Hemmes
