Voorzitter Stek Chris van Dam:
‘We kopen een horecapand op het Plein: hoe mooi zou dat zijn?’
Chris van Dam is sinds een paar maanden voorzitter van Stek, de diaconale organisatie van de Protestantse Kerk Den Haag. Hij borrelt van de ideeën over kerkelijke presentie in de stad. Een belangrijk motto daarbij is voor hem de uitspraak van de godsdienstfilosoof Martin Buber: ‘In het contact tussen mensen manifesteert zich het goddelijke.’
Van Dam: ‘Kerken worstelen met een dilemma: enerzijds is er de zorg voor de toekomst, het afnemende kerkbezoek en het gebrek aan jonge instroom, anderzijds hebben we in het heden meer dan genoeg te doen voor de samenleving. We moeten in het hier-en-nu doen wat nodig is, concrete hulp geven en activiteiten faciliteren. In het doen kunnen we heel aanstekelijk zijn voor anderen in onze stad. Zoals de actie Den Haag geeft warmte: in de ene wijk kunnen bewoners de hoge energieprijzen met gemak betalen, maar in andere wijken is dat een probleem. Als bewoners in de rijkere wijken bereid zijn hun energietegemoetkoming van de overheid in een fonds te stoppen, kunnen bewoners in andere wijken daarmee geholpen worden.
Ik zie nog te veel de houding: we doen de goede werken, maar je moet er niet te veel over pochen en kletsen. Zelfs de locatie van Stek aan de Parkstraat is redelijk anoniem: iedere willekeurige andere organisatie zou er kunnen huizen. Maar ik vind dat we, ook als Stek, ons licht niet onder de korenmaat moeten steken. We mogen de stad laten zien wat we doen. Daarmee houden we ook draagvlak voor ons werk.’
Dorpsplein
Van Dam heeft een grote droom: ‘We zouden in Den Haag een ambassade van kerkelijk Nederland moeten vestigen. Liefst een herkenbaar kerkgebouw in het centrum, waar iedereen terechtkan om even in stilte te kunnen vertoeven, waar gevierd wordt, waar mensen terechtkunnen die hulp nodig hebben. Een kerkelijke plek, waar je ook debatavonden organiseert, want de kerk mag zich ook wel vaker in het politieke debat laten horen.’ In dit debat is Van Dam overigens zelf gepokt en gemazeld, als oud-CDA-Kamerlid en voorzitter van de enquêtecommissie naar de toeslagenaffaire.
Van Dam: ‘Of we kopen als kerken gezamenlijk op het Plein een horecapand: de kerk als onderdeel van het dorpsplein. Hoe mooi zou dat zijn? Maar dat kunnen we niet als wijkgemeente of als protestantse kerken alleen, daarvoor moeten we als Haagse kerken de krachten bundelen.’
In zijn voorzitterschap praktiseert Van Dam dit kijken over de eigen grenzen heen: ‘Om te bewijzen dat we als organisatie springlevend zijn en midden in de samenleving staan, hebben we besloten om het bestuur uit te breiden van vijf naar zeven mensen. We zoeken iemand die deskundig is op het terrein van communicatie, zodat we zichtbaarder worden. Ook zoeken we iemand van buiten de kerken. De mensen voor wie Stek werkt komen immers uit alle hoeken en gaten van de samenleving. Die vertegenwoordiging willen we ook in het bestuur terugzien.
Ik zoek ook samenwerking met de katholieke parochies en kerken in de omringende gemeenten. Laatst was ik bij het MOC in de Schilderswijk, het Multicultureel Ontmoetingscentrum dat is opgericht door de katholieke kerken. Ik zag wat een prachtig gebouw en een geweldig grote binnentuin zij hebben. Daar zouden we samen van alles mee kunnen doen.’
Chris van Dam:‘we zijn allemaal twee of drie stappen verwijderd van zelf in de problemen komen.’
Gerespecteerd
Wat heeft van Dam geraakt in zijn werk bij Stek? ‘In het verleden hebben enkele kerken samen het inloophuis De Bark aan de Piet Heinstraat opgericht. Dat was in de tijd dat ik nog bij de politie werkte. Ik leerde daar dat wij er allemaal twee of drie stappen van verwijderd zijn om zelf in de problemen te komen. Wat overblijft als je alles hebt verloren, is de menselijke behoefte om gerespecteerd te worden. Godsdienstfilosoof Martin Buber schreef: “Wanneer mensen elkaar werkelijk ontmoeten, elkaar werkelijk in de ogen willen kijken, ontstaat er openheid en wederkerigheid. In dat tussenmenselijke manifesteert zich het goddelijke.” Ieder diaconaal contact is daarmee ook een pastoraal contact. Corona heeft dat volledig in de war geschopt en dat heeft me geraakt.
Ik zie het als een uitdaging om de hemel in het hier-en-nu op aarde te brengen. Daar moet je voor trainen, net als voetballers. Zij trainen doordeweeks om op zondag te kunnen scoren, wij doen dat omgekeerd. Wij trainen op zondag in de kerk, zodat we doordeweeks een goede wedstrijd kunnen spelen. Daarom ga ik naar de kerk, ook al ben ik het lang niet altijd met alles eens wat daar gezegd wordt.’ Het is even stil en dan zegt hij met kracht: ‘Maar ik heb het enorme gevoel dat we het niet alleen hoeven te doen, dat we gedragen worden.’
Info: stekdenhaag.nl
Mededromers gezocht
Chris van Dam zoekt mededromers, die met hem willen nadenken over de vraag wat de maatschappelijke relevantie is van kerkelijk Den Haag en hoe die herkenbaar en zichtbaar in de stad vorm kan krijgen. Van Dam: ‘We laten ons bij dat nadenken niet leiden door wat niet kan, maar combineren aardse nuchterheid met fantastische dromen. Wie weet waar dat toe kan leiden!’ Iedere dromer is welkom. Mail naar: cjlvandam@hetnet.nl
