Maatjesproject brengt mensen bij elkaar
Nelleke Molenaar (74) en Henny Smit (95) leerden elkaar kennen via het maatjesproject van Stek en Cardia. Het klikte meteen en nu kijken ze beiden elke twee weken uit naar hun ontmoeting. ‘Als Nelleke niet kan komen, hangen we minstens een uur aan de lijn.’
‘Waar we het over hebben?’, lacht Nelleke Molenaar. ‘Waar hebben we het niet over?’, vult Henny Smit aan. Ze vouwt het gedicht open dat Molenaar met Sinterklaas voor haar schreef en dat de vraag precies beantwoordt: ‘Het gaat over buren en familie / over geloven en religie / van alles komt aan bod / werkelijk niets is dan te zot.’
Sinds september komt Molenaar bij haar op bezoek via het maatjesproject Blijf je nog even? van Stek (stichting voor stad en kerk) en ouderenzorgorganisatie Cardia. Puur bij toeval meldden ze zich in de zomermaanden tegelijk aan. Smit omdat ze op zoek was naar een gesprekspartner en Molenaar omdat ze graag iets voor iemand wilde betekenen.
Voor Molenaar is het haar eerste ervaring als gespreksmaatje: ‘Ik ben alleenstaand en heb kinderen, kleinkinderen en best veel sociale contacten, maar ik voelde de behoefte om iets voor anderen te betekenen. Via de kerk kwam ik op het spoor van Stek. Het is een gedegen organisatie met een serieuze intake. Ze laten je niet zo dobberen als vrijwilliger, maar je kunt altijd op ze terugvallen.’ Na een avondcursus met veel praktijkvoorbeelden, kreeg ze het adres van Smit.
Motorapparaat
Molenaar: ‘Het voelde meteen vertrouwd. Waar hem dat in zit? Henny weet heel goed wat er in de wereld gebeurt. We hebben de kerk en klassieke muziek als gemeenschappelijke onderwerpen, maar ook de politiek en wat er in de kranten staat. Daar praten we dan over. Henny is gewoon heel goed op de hoogte.’
Voor Smit, die al bijna zestig jaar op dezelfde parterre in Bezuidenhout woont, is het niet voor het eerst dat er een maatje komt. ‘Ik had al een buddy van Buddynetwerk met wie ik ook een goede klik had, maar dat hield na twee jaar op. Dat vonden we allebei jammer. Toen zag ik het kaartje van Stek en na een belletje is het gaan rollen.’
Ze woont nog altijd op zichzelf, alhoewel ze al twee keer opgenomen is geweest na een val. Ze heeft huishoudelijke hulp en thuiszorg, maar aan verhuizen moet ze niet denken. Molenaar moet lachen. ‘Ik ben altijd buitengewoon verrast als je met je rollator als een speer door het huis gaat. Dat is echt fantastisch, een soort motorapparaat.’
Veertien dagen geleden leerde Smit met haar 95 jaar nog aan Molenaar hoe ze sudoku’s moet maken. ‘En ik heb geoefend hè’, zegt de laatste. ‘Ik doe hem wel digitaal, via de krant, en dan alleen de makkelijkste.’ ‘Ja, dat doe ik ook weleens’, antwoordt Smit, die haar hele leven lang heeft gepuzzeld. ‘Ik zal je ook eens leren cryptogrammen op te lossen!’
Nee, saai is het niet. Alleen zijn ze nog niet samen de deur uit geweest. ‘Dat gaan we doen als het van de zomer mooi weer is’, zegt Molenaar. ‘Ja, dat komt misschien nog, bij leven en welzijn’, grinnikt Smit.
June Kromjongh
Info: stekdenhaag.nl/blijfjenogeven
Breng gezelligheid
‘Kijk naar wat je wel hebt’ (elders op de website) en dit verhaal illustreren wat er in Den Haag zoal gedaan wordt voor individuele ouderen. In het project Blijf je nog even? brengen Stek en Cardia vrijwilligers in contact met thuiswonende ouderen die behoefte hebben aan een goed gesprek over de thema’s van het leven. Hier zijn geen kosten aan verbonden.
De landelijke organisatie Lindeborgh koppelt Gea’s (die ‘Gezelschap En Assistentie’ bieden) aan ouderen. De oudere betaalt een bedrag aan de Lindeborgh en een vergoeding aan de Gea. De Gea bezoekt de oudere, brengt gezelligheid en doet eventueel kleine klusjes, zoals een afwasje. Ook kunnen de Gea en de oudere samen koken, naar een terrasje of een boodschap doen.
