Hemelvaart, dat is Jezus op de troon! ‘Het belangrijkste en meest ondergewaardeerde feest van de kerk’, zei een vriend lekker provocerend. Geen volle kerken tijdens deze ‘kroon’ op de christelijke feesten, maar dauwtrappen of naar de Keukenhof. Maar, hoe paradoxaal ook, misschien kan het decor van oorlog en vluchtelingen ons helpen zicht te krijgen op wat ‘Jezus regeert’ betekent.
In het Bijbelboek Daniël staat het visioen van een mensenzoon die alle macht krijgt toevertrouwd. Dat werd en wordt vaak gelezen als een voorspelling over Jezus. Maar dat gaat echt te snel! Het boek Daniël werd geschreven toen Israël bezet werd en beestachtig onderdrukt. Vandaar alle ‘beesten’ waarover je leest, zoals ook in het boek Openbaring. Er is ook een beest met ‘een mond vol grootspraak’: de propagandamachine van Poetin, zouden we nu zeggen. Kleine mensen worden vermalen en nepnieuws regeert. Maar dan ‘ziet’ de visionair dat er tronen worden neergezet en boeken geopend. Er zal recht geschieden! De profetische traditie van Israël laat zich niet muilkorven. Die houdt het verlangen naar vrede en gerechtigheid levend. Daniël ‘ziet’ dat de geweldsspiraal wordt doorbroken en de leugen ontmaskerd. Maar dat is nog niet alles. Waar wij ‘macht’ vaak alleen negatief duiden, kent de Bijbel ook macht ten goede. Iemand als wij, een mensenzoon, krijgt een plaats op de troon. Die mensenzoon staat voor het volk Israël, dat vertrapte en gemarginaliseerde zootje in de ogen van de bezetter. Dat volkje is de woorden van vrede en recht toevertrouwd. Vanuit het verwoeste Jeruzalem zal straks het visioen van vrede wereldwijd uitgaan. Zwaarden omgesmeed tot ploegscharen en volken die in Jeruzalem komen leren wat vrede is. Macht in dienst van wereldwijde shalom. Het Nieuwe Testament heeft in die ‘mensenzoon’ het optreden van Jezus herkend. Onder Romeinse overheersing gemarteld en gekruisigd, uit de weg geruimd. Machteloos? Hij vertegenwoordigt het volk dat door de doodswateren heen op God blijft vertrouwen. Zijn macht is dat zijn liefde niet kapot kan. In zijn bestaan wordt zichtbaar dat storm en sneeuw wel de bloemen kunnen vernietigen, maar niet hun zaad! Hemelvaart zegt: Jezus is Koning, de liefde triomfeert. Maar hemelvaart zegt tegelijk: God bekrachtigt zwakke mensen met zijn kracht. Ze kunnen leven in liefde die blijft. Terwijl Jezus afscheid neemt bij zijn hemelvaart, zegent Hij! Abel Herzberg vertelt in Brieven aan mijn kleinzoon dat zijn stervende grootvader hem zegende. ‘Zijn zegenende handen voelde ik mijn verdere leven op mij’, zo schrijft hij. ‘Het is die zegen geweest die mij door de kampen heen gedragen heeft.’ Zó zegent ook Jezus en is hij ons voortaan meer nabij dan ooit. We moeten ons bij hemelvaart wachten voor speculaties over de ‘plaats’ waar Jezus is en hoe Hij daar kwam. Iemand heeft gezegd dat de reis naar het eigen innerlijk verder is dan de reis naar de maan. Afstanden zijn in het werkelijke leven heel relatief. Hemelvaart wil zeggen dat de mens(enzoon) Jezus zijn bestemming heeft bereikt. Hij vindt met zijn liefde en zijn Geest de weg naar het mensenhart. Zo legt de Eeuwige de droom van vrede op aarde in handen van de mensenkinderen. Rob van Essen
